Hayata Dönüş

Gezi direnişi nedeniyle sosyal yaşamımız durma noktasına geldi neredeyse...Günlerdir tek bir satır bile kitap okumadım.

Salatasına koyduğu sosu, oturduğu bankın resmini bile sizinle paylaşan ben bu konuda ki tarafımı ,düşüncelerimi de sizinle paylaştım. Çünkü taraf olmak önemlidir.... Tarafsız olmak ile olaya objektif bakabilmek farklı şeylerdir. Bu olayda taraftım.Ama tarafımı belli ederken,bu direnişin  misyonundan hiç çıkmadık biz. Sadece hakkımız olanı ,inandığımız şeyleri savunduk.Ama artık garip bir şey olmaya başladı...Hayatta en korktuğum şey iç savaştır. Geçen gün başımıza gelen bir şey, bundan korkmakta ne kadar haklı olduğumu gösterdi.

Gamse'nin paylaştığı bir resimin altına, aynı mahallede oturduğumuz, ilkokulu birlikte okuyup,aynı sıraları paylaştığı, ailece tanıştığımız, birbirimizin evlerine konuk olup çay ,kahve içtiğimiz arkadaşı akıl  almaz şeyler yazmıştı... Okurken şoka girdim. Resim ile ilgili yazsaydı,hiç aldırmazdım ama bu kızcağız direk Gamse'nin  şahsına yönelmişti... Artık dinsizlikten başlamış, saydırmış da saydırmış. Şimdi düşündüm ki, Gamze gelip cevap verecek,okuyan arkadaşları yorum yazacak, o kızın arkadaşları da durmayacak iş nerelere gidecek. Hemen Gamse'nin hesabına girdim,burada teknolocik bir anne olmanın faydalarını görüyorsunuz:)) O kendini bilmez,sapla samanı ayırt edemeyen ,oalaya değil direk şahsa yönelen kızı engelledim. Gamse gelince de olayı anlattım, niye engelledin ben cevabını veriridim onun dedi ama sonra nedenini anlatınca hak verdi. Yarın bu oalylar durulunca ,sokakta rastlayacaksın ,bırak o utansın dedim...Bu sadece küçük,zararsız,önlenebilir bir örnek...Diyalog yapmaktansa monolog yapmayı tercih eden insanlarla lüzumsuz polemiklere girmek sonuç vermiyor. Önce bunu anlamalıyız.

Bugünden itibaren eski yazı formatıma döneceğimi, kimsenin benim sosyal yaşamımı durdurmaya, yaşam keyfimi elimden almasına müsade etmeyeceğimi de bildiririm...

Lütfen bu kez okuyup geçmeyin, bu konuda ki görüşlerinizi gerçekten merak ediyorum.