Lalenin Bahçesi

Bir kırmızı Lale işte.
Kitap okumayı, sohbeti, sinemayı, İstanbul'u ille de Üsküdar'ı sever. Olmazsa olmazları ailesi, Zuz, Cancan ve denizdir.
Çok şiir okumaz ama okursa Atilla İLHAN ve Orhan VELİ okur. Paylaşmazsa görmüş gibi okumuş gibi hissetmez kendini...

24 Ekim 2013 Perşembe

Oy Benim Nazlı Kızım




 Biraz önce kucaklaştık, kutlaştık.Ama buraya kaydını düşmeden olmaz di mi?...

Sen ilkokula başladığında  ,oturduğumuz  ev beşinci kattaydı. Sen okuldan gelince,aşağıdan zile basardın ve başlardın anlatmaya.Hem anlatır ,hem merdivenleri çıkardın...Yukarı  geldiğinde; anlatacağın her şey bitmiş ama ben  hiç bir şey anlamamış olurdum.Geçen gün bana dedin ya,sen beş yaşındaki halini hatılıyor musun diye? Umrumda bile değil, senin beş aylık olduğundaki halini,beş  yaşındaki halini,15 yaşındaki halini ve 25 yaşındaki halini biliyorum ya...

Ben nasılsam,anneliği de öyle yaşadım.Dünyanın en iyi annesi olmak ,bu ünvanı kimselere kaptırmamak gibi bir derdim olmadı hiç... Birlikte iyi yaşayalım, birlikte güzel anılarımız olsun istedim hep.Geriye bakınca gülümseyelim, gelecekten endişe duymayalım bu kadar işte...hepsi bu... Nasılsa bir şey olurlar, bir meslek sahibi olurlar ama ne olurlarsa olsunlar iyi insan olsunlar istedim,çocuklarım. Öyle de oldunuz.Bu vesileyle teşekkür ederim.

Sana sorulsaydı, nasıl bir anne isterdin bilemiyorum ama ben kendi adıma hayatımdan çok memnunum...İyi ki benim kızımsın,başkalarının kızı olsaydın inan çok kıskanırdım....

Güpgüzel musmutlu çok keyifli olsun yeni yaşın...Nice yıllara  Nazişimmm