Lalenin Bahçesi

Bir kırmızı Lale işte.
Kitap okumayı, sohbeti, sinemayı, İstanbul'u ille de Üsküdar'ı sever. Olmazsa olmazları ailesi, Zuz, Cancan ve denizdir.
Çok şiir okumaz ama okursa Atilla İLHAN ve Orhan VELİ okur. Paylaşmazsa görmüş gibi okumuş gibi hissetmez kendini...

9 Aralık 2011 Cuma

Güle güle Nail Amca



Bu gün NAİL AMCA sonsuzluğa yürüdü...Bu yürüyüşüne başlarken biz sevenleri onun bayrağa sarılı naaşı başında onu andık, sayesinde uzun zamandır görüşemediğimiz eski dostlarımızla kucaklaştık.Birleştiriciliğini bize bir kez daha gösterdi...

Babamın hastane döneminde birbirimize nasıl destek nasıl yoldaş olmuştuk...Gürcan-e hep düğünde dernekte mi olacak , işte böyle hastanede de olur diyerek bizi güldürmüştü...Nail Amca ne ilginçtir ki hem babamın ortağının abisi, hem de kocamın halasının oğlu olur.Bizi dört yandan birbirimize bağlayan kader ne güzel bir kaderdi ki annelerimizin babalarımızın dostluğu arkadaşlığı kadar biz çocukların da güçlü bir arkadaşlığı oldu... Sonra benim kardeşim Metin ile Gürcan bir de asker arkadaşı olunca katmerlendi bu dostluk...

Ercan, Gürcan, Ahmet kardeşlerim(iz), size öyle güzel bir miras bıraktı ki babanız, Cumhuriyetin savcısı olarak yaptığı hizmetlerin verdiği gururu siz evlatlar ve torunlar yaşamınız boyunca taşıyacaksınız, keza hayat arkadaşı , canı Sevim Yenge de...Ölümün asla bir son olmadığını biz annemizi kaybedince anladık evet göremiyoruz onları ama hep bizlerleler, hep yanımızdalar... Hep kalbimizde, hep aklımızın bir kıyısında, elimizi attığımız her yerde, birlikte yürüdüğümüz yollarda, oturduğumuz masalarda, birlikte attığımız kahkahalardalar...



Dünün yağmurlu, gri İstanbul'u bu gün pırıl pırıl güneşiyle uğurladı Nail Amca'yı...Şimdi Anadolu Hisarının tepesinde huzurla uyurken, O' yattığı sürece tüm sevdikleri de sağlıkla mutlulukla yaşasın...