Eylül

Bu gün İstanbul' a sonbahar geldi...Havada bir serin rüzgar, gökyüzünde bembeyaz bulutlar ve bizim havalara uçan tüllerimizle...

Sabahtan beridir kah Alpay'dan ''Eylülde Gel'' kah Bülent Ortaçgil'den ''Eylül Akşamı'' dinliyorum. Ama en sevdiğim Teoman'ın'' İstanbul'da Sonbahar''ı...

Bana sorarsanız bu haftasonunuza en yakışacak kitap Esra Uçar'ın'' Eylüldü Aşkım''ı... Geçen sonbahar okumuştum ben...
Eylüldü Aşkım aynı apartmanda yaşayan bir grup kadının sıcacık dostluklarının öyküsü. Karanlık gökyüzünde çevrelerini aydınlatsalar da kendi yollarını bulmak için birbirlerinin ışığına ihtiyaç duyan bir avuç yıldız; Zeyno, Hicran, Damla, Necla, Şerbet... Mimi Günyüzü görmez pavyonlardan moda dünyasının renkli ışıklarına, aşkın tatlı esintisinden ayrılığın kör kuyularına, küçük burjuva hayatların kuralsız gecelerinden aşiretlerin kanlı kurallarına, ölümü beklerken yaşamla tanışmaya uzanan bir yolda, paylaştıkları büyük sırla birlikte yürüyecekler... Bir kelebeğinki kadar kısa olsa da hayat, Tanrı'nın sunduklarını hep kabul edecekler..

Yeni kitabımız; Marakeş'in Masalcısı
Marakeş’in Masalcısı” bir üçleme ... İkinci kitapta mekan olarak Bağdat, son kitapta ise İsfahan seçilmiş.Bu ilk kitap, diğerleri de yazım aşamasında zaten:))

Marakeş'de Cema-ül Fena Meydanında akşam vakti, bir adam oturmuş masallar anlatır. Onların meslekleri bu, kuşaktan kuşağa aktarılan...Yanında küçük oğlu oturur, oturur ki babasından meslek sırlarını öğrensin...Adam masala başlar, sözü bir başkası alır, masalla ilgili aklına geleni anlatır ve böylece sürer gider gece...

Hoş geldin Eylül...