Gelelim filme...
Fifty fifty-50/50... 27 yaşında radyocu , genç bir adamın kanser olduğunu öğrendikten sonra, hayata karşı duruşu, ailesinin, sevgilisinin, kankasının hatta terapistinin ona yaklaşım şekli komedi-dram şeklinde anlatılmış.Filmde hiç bir abartı, öyle kenar süslemeleri falan yok. Bu kadar mı? yalın anlatılabilir diyorsunuz.Hayatta hiç ummadığımız zamanda istemediğimiz bir şey gelip bizi bulduğunda, bununla nasıl baş edebilirizin cevabı aranmış. Film bana kısa bile geldi, nasıl bittiğini bile anlamadım. Bu filmi izleyin isterim.Aspen Film festivalinde geçen yılın (2011) filmi seçilen , Broadcast’te en başarılı film senaryosu ödülünü alan (2011), müzikal ve komedi gibi ödüllerde de uluslararası alanda ödüller kazanmış ,ortalama izleyici puanı da 10 üzerinden 8 olan bir filmi izlememiş olmak istemezsiniz sanırım.
Şimdi kitap...
Paul Auster'in Kış Günlüğü...
Daha önceki yazılarımda , henüz kitabın başlarındayken; acaba bir yazarın hakkında bilmediğim bir şeyin kalmaması beni nasıl etkiler diye sormuştum.Ama okudukça gördümki; Yazarlığının dışında da çok sevdim Paul Auster'i... O kadar samimi anlatmışki kendini. Ben, kendimi anlatsaydım bu kadar samimi olabilirmiydim bilemem.
Dünyaca ünlü bir yazar da olsan, dünyanın öbür ucunda yaşayan bir ev kadını da annen aklına geldiğinde hissettiğin duygular aynı...Gece uykun bölündüğünde aklına gelenler hep kötü olaylar,taksi ararken senin dışında bir sürü başka taksi bekleyen olunca hissettiğin duygu da hep aynı...İlk gelen taksiyi kapmak.Ve eski günlerin geri gelmesini istemesen de özlediklerin hep aynı...eski telefonların zili, plaklar, siyah beyaz filmler,iki film birden oynatan sinemalar ve 30 yıl dayanan tost makinaları.Bu kitabı okurken kendinize doğru yolculuk yapmak garanti. Paul Auster ömrünün kışının kapısından içeri girerken bize bu yolculuğu hediye etmiş. Umarım ikinci bölümünü de yazma fırsatı bulur.
Hadi cadde, film, kitap tamam da yağmur nerede derseniz ; dışarıda...yani yağmur yağıyor:)
İyi bir hafta olsun hepimiz için .
Film de kitap da gerçekten ilgimi çekti bu sefer. Aslında pek kitap okuyan film seyreden biri olmadığım için bu konularda yorum yapmıyorum ama bu sefer böyle oldu nedense.
YanıtlaSilGaliba onca kitap arasına ben de önceliği bu kitaba vereceğim, eşim okudu o da çok beğendi, hayat dersi gibi bir şey!
YanıtlaSilBu arada demek Zamane Khvesi Caddede de var, Nişantaşında da var daaaa.....
Dün akşam Panla vedalaştım sonunda :):) Ne çok elimde süründü bu kitap.çok sevdim iyi ki okumuşum. Senin bloğunu okurken not almak lazım sürekli yeni film yeni kitap yemek tarifi :) Tutamıyorum aklımda
YanıtlaSilCumartesi günleri çok güzel oluyor. Yine yapalım :)
öpüyorum
Paul Auster'i hiç okumadım, Tayyip'cimiyim ne: )
YanıtlaSilSayende tanıştığım yazar sayısı 3 olacak: )
Galiba sonunda bu Kış Günlüğü'nü okuyacağım. Oysa artık yeterince Paul Auster okuduğuma karar vermiştim:))
YanıtlaSilmaşallah diyorum sana ablacım bayılıyorum sana demişmiydim :)acaba...yine güzellikler paylaşmışsın bizimle :)sevgiler aynı şehirde olmak güzelmiş güzel haftalar :)
YanıtlaSilBen sevmiştim Kış Günlüğü'nü.
YanıtlaSilFİlmi ise izlemedim ama izleemk isterim. Sağol Lale'cim
ya tam istediğim şartlar, kitap , film, yağmur bir de dostlar , çok fena kıskanmıştım ki burada da yağmur başladı:)
YanıtlaSilHehheh heee biz de yağmur var:))
YanıtlaSilNe güzel yaaa ben de istiyorum sizinle gezmzyi buluşmayı:)
Bu aralar okuyacak kitap sayım oldukça fazla ama bu kitabı okunacaklar listesine ekledim.
Nasıl oldun bu arada gezmeye çıktığına göre iyileştin sanırım, öpüyorum seni kızlara selam:)
yağmur yağıyor ama yine kar geliyormuş..kuş gunlugunu kitapçıda elime aldım evirdim çevirdim en sonunda lale abla bir yazsın da sonra alayım diye dusundum...su andan itibaren okunacaklar arasına koyduk bile...sevgilerimizle
YanıtlaSilne güzel yazmışsın yine lalem
YanıtlaSilkış günlüğünü ben de sevdim daha bitirmedim ama yazarın insan hali hoşuma gitti
duygular heryerde aynı demek ki,
bir arkadaşım insan her yerde insan demişti bana
ne kadar doğru :))