Önce tavana yapıştı yatağım sonra yere indik... Evin altından sanki yük katarı geçiyordu. Kızların odasına fırladım. Naziş yatakta oturmuş şaşkın şaşkın bakıyordu. Gamse'yi bacaklarından çektim kendime, sarsıntının şiddetinden yanına geçemedim. Ben kapıya yönelirken, kocam durdu bizi kapı altına soktu. Halbuki adımda dışarıdaydık. Çünkü aile apartmanındaydık o zanamlar ve giriş kattta oturuyorduk. O 45 saniyeyi evde yaşadık. Şimdi depremi yaşamayanlar için 45 sn ne ki ama sayın bakalım 45 2e kadar ve o sırada deli gibi yerin sallandığını düşünün. Apartman ahalisini oluşturan görümcelerim neden çıkamadığımıza şaşmışlar, deli gibi kapıyı dövdüler de o zaman akıl ettik çıkmayı.
Gökyüzü yere ne kadar yakındı ve ne çok yıldız vardı. Sanki elimizle tutacak gibiydik. Her yer insan doluydu. Arabaların radyoları açıldı vemerkez üssünün Kocaeli olduğunu öğrendik. Çok acılar çekildi. Manzara anlatılacak gibi değildi. Günlerce evlere giremedik. Bizim talihimiz bahçeli bir evde oturmaktı. Zaten bahçede yiyorduk yemekleri. Akşam olunca Oya ve Zuz işten çıkıp bize geldiler. Depremin ertesi akşamı baktım o zamanlar mimarlık öğrencisi olan kuzenim Ahmet elinde bir battaniye ve yastıkla çıka geldi. Kapıda onu göyle görünce gülmekten öldük. Sen de mi Lale Ablana koştun diye. .
Bu gün hiç unutulmasın ve hiç yaşanmasın bir daha. 17 ağustos tarihi güzel günlere kodlansın...
Bizim Cemo'nun yani Cemre'nin doğum günü bu gün. Ercan ve Banu'nun küçük kızları...Deprem olmasaydı o gün ilk doğum gününü kutlayacaktık. Sonra iki üç yıl daha annesi ona doğum günü yapmadı.Ne zaman büyüdü arkadaşlarıyla kutlayacak zanmana geldi o zaman yaptılar.( Gamse ablasını çok sever... birlikte gittiğimiz Uçak Müzesindeki resimlerini bulunca hemen koydum)
İyi ki doğdun Cero, mutlu sağlıklı yıllara.... Çok sağlıklı çok keyifli bir yaş olsun ve elinde hep bir per'in olsun..( Cero biz küçükken , okey oynarken yanımıza gelir ve Annesine...inşalah bir per'in olur annecim derdi çok gülerdik. Okeyde elde üçlü varsa ona per deniyor bilgiisini de oynamayanlar için ekleyelim:)
Dileklerine gönülden katılıyorum. Allah tüm yakınlarını kaybedenlere sabırlar versin. Allah ülkemizi böyle acı olaylardan korusun inşallah...
YanıtlaSilCero'nun da doğum günü kutlu olsun!
Sevgiler.
Lale'cim "ağustos"u sevmiyorum nicedir, sevemeyeceğim galiba.
YanıtlaSilİzmit, Gölcük, Değirmendere'de öyle çok yakınımızı kaybettik ki...
Ne olur tekrarı olmasın bu felaketin ...
lale ablacım cemrenin adına iyi dileklerin çok teşekkür ederim...
YanıtlaSilEvet 17 ağustos hafızalardan silinmeycek bir günn...Allah birdaha böyle acı göstermesin.Tüm ölenlerimize allahdan rahmet ailelerine sabır diliyorum...Görüşmek üzere...
of hiç canım yanmadı hiç yaralanmadım ama çok derinden ve birebir yaşadım.
YanıtlaSilDepremi 7.katta yaşayan biri olarak okudum bu satırları,hatırlamak istemediğim zamanlardan biridir ama unutmak mümkün değil.
YanıtlaSilcemre iyiki doğmuşsunnnn
YanıtlaSil17 ağustos ne acılar ne travmalar bıraktı geride haklısın
değirmenderede arkadaşım Ayşenin evinde tam 5 gün önce üzerinde oturup sohbet ettiğimiz yatağında hayatını kaybetti o gün. benim için çok acı hatıralar. Allah rahmet eylesin tüm hayatını kaybedenler
Unutulmayan günler mutluluk günleri olsun bundan böyle Cero'nun da doğum günü kutlu olsun sevgilerimle.
YanıtlaSiltam 12 yıl geçmiş inanamıyorum, hala tüylerim diken diken oluyor, o goruntuler aklımdan cıkmıyor...Allah bir daha yaşatmasın...Cemre 'nin dogum gunu kutlu olsun...nice nice seneler dileriz..
YanıtlaSilCero yaş günlerini o kadar güzel yaşasın ki, o acı tarih gölgelensin.
YanıtlaSilYaşanan acı ve çaresizlik berbattı.
Nur içinde yatsınlar.Gidenlerin yakınlarına Allah sabır versin.
Ece
zor günlerdi birdaha yaşamayız inşallah
YanıtlaSil