Çıktık açık alınla 28 yılda her savaştan;

Geçen yıl tam bu gün bu yazıyı yazmışım, okudum ; değişen hiç bir şey yok sadece 27 yerine artık 28 olduk. Bir yaş daha büyüdük. Tek değişen Gamse artık öğrenci değil; öğretmen. Naziş 'in meslekte beşinci yılı, Kocamın saçında bir kaç tel daha beyaz var, heheheheh benim saçlarımda kızıl kahve bu yıl , kilom aynı:))))

Link vermişim ama burayada alayım, linkteki yazının devamında Gamse ile benim tahtakale maceram var:)))

BİZ

Bundan tam 27 yıl önce biz , bir yola çıktık. Şimdiki ortalamalara göre daha çocuk yaştaydık. Birlikte çok şey yaşadık, Önce ben değil biz demeyi öğrendik. Ayrıca bendik de. Ailellerimizden uzakta çok karlı bir şehirde ,soba yakmayı, annelerimiz pişirmeden karnımızı doyurmayı öğrendik. Birlikte çok eğlendik, acılar paylaştık. Annelerimizi kaybettik birbirimize sarıldık. İkiyken üç olduk dört olduk. Dört ayrı karakter bir arada nasıl yaşar onu öğrendik.

Bu ikili bu akşam evliliklerinin 27.yılını ama birlikteliklerinin tam 30 yılını devirmekteler. Artık sokaklarda kar topu oynayan, yokuşlardan kahkahalar atarak kızakla kayan , istiklal'de gülme komasına girip herkesin başlarını onlara çevirip baktığı, rezarvasyonsuz yollara çıkıp ondan ona bin usulüyle yolculuk yaptıkları günlerdeki gibi değiller. Artık daha bi ağırbaşlılar artık tatile giderken bir ay önceden rezarvasyon yaptırıyorlar ama içlerinde hala bi çocuk tarafları var. Kadın olanı hala bi çıldırık ama olsun idare edip gidiyolar işte.

Biz bu geceyi yine kendi usulumüzde ev de kutlayacağız, yemeğimizi yiyeceğiz, pastamızı keseceğiz ayyy iyiki evlendik diyeceğiz...

19 NOLU SONNET

Yalnızca benden kaçma yeter
Boş sözler de etsen duymak istiyorum seni
Sağır olsan gönlüm sözlerini ister
Dilsiz olsan gördüğünü.
Kör olsam, seni görmek isterdim
Sen yanımda yol gösterici oldun
Uzun yolun daha yarısı bile aşılmadı

Bir düşün içinde yaşadığımız karanlığı
Bırak beni yaralıyım´ desen de boşa

Görevden dönülmez, yalnızca ertelenir
Başka bir yerde değil, yalnızca burda
Gönlüm herşeyden önce seni ister
Biz de diyebilirim, ben yerine.

Bertolt Brecht