Lalenin Bahçesi
Bir kırmızı Lale işte.
Kitap okumayı, sohbeti, sinemayı, İstanbul'u ille de Üsküdar'ı sever. Olmazsa olmazları ailesi, Zuz, Cancan ve denizdir.
Çok şiir okumaz ama okursa Atilla İLHAN ve Orhan VELİ okur. Paylaşmazsa görmüş gibi okumuş gibi hissetmez kendini...
Kitap okumayı, sohbeti, sinemayı, İstanbul'u ille de Üsküdar'ı sever. Olmazsa olmazları ailesi, Zuz, Cancan ve denizdir.
Çok şiir okumaz ama okursa Atilla İLHAN ve Orhan VELİ okur. Paylaşmazsa görmüş gibi okumuş gibi hissetmez kendini...
21 Eylül 2011 Çarşamba
İstanbul'un Gözleri Mahmur
Son okuduğum kitabın ismi bu...Yazarı; Melissa Gürpınar.Kitap şiirsel bir dille anlatılmış , öykülerden oluşuyor... Öykülerin kahramanları ve mekanlar eski İstanbul'a ait ve hep bildiğim , dolaştığım bir iki anı kırıntımın benim de bir taş altına sakladığım yerler...Öyle olunca bir baktım ki, aynı dönemde yaşamış olsaydık, Feleknaz , İncifer ve Kamelya Hanımla koru yolunda karşılaşabilir, Özbekler Tekkesinin önünden geçerken kafamı kaldırsam pencerelerinden bakarken onları görebilirmişim....Ya da Sinekli Bakkal sokağında , ..Halama gittiğim de Tanburi Cemil Bey'in udunun sesini duyabilirmişim.... Aysel'e gittiğimde Nami Bey'le belki de yanyana araba bekleyecektik Kuyubaşı Durağında....Belki de Melekzade Şair Pakize Hanımefendi, Kocamın kuzeni, ailemizin doktoru Leman Abla'nın da tedavi ettiği bir hastası olacaktı, Yeldeğirmeninde... Ya da biz oradan geçerken evinin cumbasında kahvesini içerken bizi görecekti... Matmazel Despina ile arka arkaya inerdik Bağlarbaşı yokuşundan aşağı Üsküdar'a, bilinir mi?Ya da Üsküdar'lı Bedri Bey, hiç evlenmemiş bizim karşı komşu olabilir miydi...Peki ya evde kalmış Neriman...Annem beni Şemsipaşa çayırına oynamaya götürdüğünde , gelip başımı okşamış ya da elimden kaçan top onun ayaklarının dibine düşmüş olamaz mıydı?...Hem benim Annem de onun annesi gibi harika patlıcan silkmesi pişirirdi...belki de annemden alacaktı tarifi, kimbilir....Son hikayelerden birinin kahramanının annesi de Ordulu çıkmasın mı?, fasulye turşuları kavurmasın mı?... benim annem gibi....
Sizinde anladığınız gibi çok ama çok özel bir kitap oldu benim için İstanbul'un Gözleri Mahmur...Melissa Gürpınar ; bu kitabı İstanbulda yaşamış ve yaşayacak olan herkese ithaf etmiş. Ben sanki bana özel yazılmış bir kitap gibi okudum.
İstanbul'a kimler kondu
Kimler geçti beş yüz yılda
Kimlerin taşlarda kaldı adı
Kimlerin boşlukta
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hemen baktım internetten, kesinlikle okumalıyım, vakit kaybetmeden diyerekten. İstanbul'u kendi gözümüzle sevmek kadar başkalarının gözlüklerinden görmek de ayrı bir keyif...
YanıtlaSilhehe elimde.. selim ilerinin hepsi alevi bitsin ona başlıyorum.. =)
YanıtlaSilatalet..
kankim
YanıtlaSilsen ki, İstanbul'da yaşamanın hakkını veriyorsun
her sokağı her koruyu bilirsin
senin için yazıldığını farz ediyorum ben de bu kitabın
Tadını çıkarmayı bilmeli
Sayende İstanbul'u ben de yaşıyorum
Neşen ve enerjin hep sürsün
nedense tuhaf oldum.Yada hüzünlendim bilemedim
YanıtlaSilİçinden İstanbul geçen her kitap güzeldir bence, özellikle biz İstanbullulara değil mi Lale'cim?:))
YanıtlaSilLale hn. Sizin anlatımınız nasıl etkiledi beni anlatamam. Sanki kitaptan bir parça okudum.
YanıtlaSilZerenin dediği gibi, İstanbul'u farklı gözlerden dinlemek çok keyifli.
sevgiler, :)
Lale hn.ne güzel anlatmışsınız eski anılarınızı yani kitabı...çok etkileyiciydi.
YanıtlaSilİstanbul'u iyi anlatan kitaplardanmış bu kitap .
Sevgiyle kalın!