Hayalet- hayal-et

O baslık neden bilmiyorum, belki bu sayfanın hayaleti oldugumdan ve sürekli yazabilmeyi hayal ettiğimdendir.

2018 de daha düzgün aralıklarla yazarım inşallah.

2017'yi uğurladık gitti.

Benim için 2017 değerlendirmesi yaparsam, galiba geçtiğimiz yıllara göre daha az okuduğum daha az film izlediğim ama en çok şarkı söylediğim en çok yürüdüğüm yıl oldu. Haftada iki günden üçer saatten toplamda 6 saat şarkı söyledim.

Kilometrelerce yürüdüm  bu sahilde

ve karı koca katıldığımız Avrasya Maratonu ile de taclandı bu yürüyüşlerimiz..

Seyehatler acısından da iyi bir yıldı.Selanik 'de Atamızın evini ziyaret etmemiz en güzel gezi anım diyebilirim. 

Selanik'i çok sevdik.

Çok gitmek istediğim Santorini'yi de bu yıl  görme fırsatım oldu.

ve yıllardır ilk kez findik zamani gittim Ordu'ya. 

Sağlık açısından  biraz zorlandık. Kocam, omzundaki bir damarda daralma sonucu anjiyo oldu ve stent takıldı. 

Ülke olarak da çok parlak günlerden geçmedik 2017'de... Bana göre, ülkende hiç bir şey iyiye gitmezken senin de kendini çok iyi hissetmen beklenemez. Her yaptığın bir gün sonra bir yumruk gibi boğazına tıkanır , lokman boğazına dizilir.

Şimdi yeni bir yıl , her zamanki gibi yepyeni umutlarla girdik yeni yıla. Biz her zamanki gibi evimizde ve kendi çekirdek ailemizle yemek yiyip televizyon izledik.12 de kucaklaştık öpüştük ve kızlar kitaplarını alıp yataklarına gittiler. Biz de karı koca birer kadeh şarapla biraz nostaljik müzik yayını yapan bir yere takıldık sonra da yılın ilk kitabına başladım.

2018'in ilk günü her yıl yaptığımız gibi Viyana Flarmoni Orkestrasının yeni yıl konserini dinleyip yine en sevdiğimiz yemeği yani yılbaşı akşamından kalanları yedik...

2018 çok iyi bir yıl olsun. Hepinize iyi seneler dilerim.

Öle işte...