Selam Dünyalı

İtiraf edeyim ki artık burayı açtığımda kendimi uzaylı gibi hissediyorum.Halbuki inanın şu sosyal medya olayında en sevdiğim yer blog sayfam.
Yazmadıgım günlerde hayat durmadı aktı tabi. Bazen sıkıcı bazen neşeli bildiğiniz gibi işte. Size şimdi burada dert tasa anlatacak değilim tabi.
Sondan başlayalım o zaman...
Geçtiğimiz hafta sonu,Edirne gezisi yaptık. Daha önce defalarca gitmiştik hatta gittiğimiz yerleri de görmüştük ama bu sefer ki Edirne'ye gidişimizde anladık ki biz meğer Edirne'ye hiç gitmemişiz. Folklorik Tur ile yaptığımız geziden çok memnun kaldık.

Önce hafif bir yağmur başladı. Biz vah tüh derken kesildi ve ardından şahane bir gökkuşağı armağan etti bize. Tam da  Hatice Sultan Hamamı üzerinden görünüp muhteşem bir görsel oluşturdu.

Burası Adalet Kasrı. Ben güzel güzel kocama poz verirken, kulenin arkasından çıkan davulcuyla zurnacı ödümü koparttı:)

Burası Edirne'nin Saray İçi denilen bölgesi.İstanbul feth edilmeden  önce padişahlar buradaki sarayda yaşarlarmış.Saray; Osmanlı-Rus harbinde cephanelik olarak kullanılmış. Daha sonra Rusların eline geçmesin diye havaya uçurulmuş  ve geriye sadece burası kalmış. Zaten davulcu ve zurnacının yarattığı kaos yüzünden kocam fotoğraf çekerken kulenin tepesini havaya uçurmuş.

Aşağıda gördüğünüz fotoğrafları Darüşşifa'da çektim. Burada kurulan tıp medresesinde uygulanan tedavi usulleri böyle canlandırılmış. Her odada hangi tedavi yapılıyorsa onun  böyle balmumu heykellerle tasviri var. Çok ama çok başarılı bir müzecilik örneği, sakın burayı görmemezlik yapmayın.

Edirne'de gözümü alamadan gezdiğim yerlerden biri de Eski Cami oldu. İç duvarlarındaki muhteşem hat yazılarıyla yazılmış ayetler ve diğer süslemeler ve de Kabe'den getirilip koyulan taş, Hacı Bayram Veli'nin kürsüsü, denge taşları görülmeye değer. 600 yıllık bu abideyi görmezseniz valla yazıktır günahtır size. 

E oralara gidip de Meriç üstünde bir çay içmeden dönülmezdi di mi?

Burası da Karaağaç... Karaağaç'ın sonbaharını ucundan kıyısından yakalamış olmamıza çok sevindi. Yol kenarında bal kabağı, Trabzon hurması ve ayva tezgahları renk cümbüşü gibiydi.

Aslına bakarsanız Edirne ne anlat anlat ne de gez gez biter. Gidiniz, görünüz, bi daha bi daha gidiniz.

Gelelim kitaplara filmlere...
O koca çiçeğin yanındaki kitap, Müzik Uğruna/Ketil  Bjornstad aynı zamanda aralık ayı kitap kulübü için seçtiğimiz kitap. İçinde geçen her müzik parçasını açtım dinledim, her tabloyu internetten bulup baktım. Tavsiye ettiğim kitaplar arasına rahatlıkla koyabilirsiniz.

Kitap kulübü demişken geçtiğimiz ayın kitabı da İza'nın Şarkısı/Magda Szabo idi... Daha önce okumuş olduğum halde hatırlamak için yeniden okudum hem de hiç okumamışcasına zevkle. Böyle  güzel bir kitap az bulunur. Okumadıysanız listelerinize mutlaka alın.

 Deniz Uzaktan Gülümsüyordu/Serhan Ergin  daha önce okuduğum ve çok beğendiğim ''Bize Kalsa Böyle Geçerdi Akşamlar'' ı çok ama çok beğenmiştim ama bu yani açıkça söylemek gerekirse sıkıla sıkıla okudum.

Nam-ı Diğer  Grace/ Margaret Atwood   BBC için uyarlanan 6 bölümlük dizisi ve kitabı eş zamanlı okudum. Çok farklı bir deneyimdi, kitapta tasvir edilen aynayı, mekanı görmek çok ama çok iyiydi. Çünkü; neredeyse  kitap cümle cümle  filme alınmış. Okuyun mutlaka okuyun. YKY  yeniden basmışken okuyun.

Bu hafta iki gün üst üste sinemaya gittim. Dün karı koca Gülse Birsel'in yazdığı ve oynadığı Aile Arasında'yı izledik. Ne yalan söyleyeyim özlemişim Gülse Birsel tarzını.Bir Demet Evgar izleyeceksiniz, bayıldım.

Bugünse tek başıma gittim. Julia Roberts filmini kaçıramazdım doğrusu. Hafta içi olduğu için salon boştu. Numaramın olduğu koltuğa oturmadım gittim sevgili koltuğunu kaptım. Bunlar her salonda bir ya da iki tane var. Çif kişilik kanepe gibi düşünün. Bir yayıldım bir yayıldım, sinemaya girerken kocaman da bir latte almıştım. Hem lattemi içtim hem filmimi izledim. Canımın istediği gibi de ağladım, sefam olsun.

Hah işte Apple Tree Yard bu da 4 bölümlük bir dizi...Neyi nereye kadar yapabilirsin ve her söylediğini yapar mısın mesela... Valla ben izleyin derim, gerisi size kalmış.

Yaza yaza kolum uyuştu ama Kum Kapı Halıları Sergisinden söz etmeden olmaz.Gerçi kusuruma bakmayın, sergi çoktan bitti ama hiç olmazssa bir iki örnek göstereyim size...

Ustalar halı dokumamış roman yazmışlar neredeyse...

Osmanlı Sarayları için Kum Kapı'daki atölyelerde dokunan tamamı ipek ve altın. gümüş iplerden dokunan halılar bunlar. Fiyatları için milyon dolarlar telafuz ediliyor.

Bu da Sultan Ahmet gezisinden ben:) Yaslandığım yer bir  zamanların posta pulu satan dükkanıymış... Ben öyle her yere sırtımı dayamam:)

Şimdi altın vuruş, limon soslu ve limon şekerlemeli kek... Ama tarifi yok. Çünküm okuyup kaçıyosunuz, yorum yapmadan:)

Öle İşte...