Lalenin Bahçesi

Bir kırmızı Lale işte.
Kitap okumayı, sohbeti, sinemayı, İstanbul'u ille de Üsküdar'ı sever. Olmazsa olmazları ailesi, Zuz, Cancan ve denizdir.
Çok şiir okumaz ama okursa Atilla İLHAN ve Orhan VELİ okur. Paylaşmazsa görmüş gibi okumuş gibi hissetmez kendini...

13 Ekim 2015 Salı

Biz eskiden

Bundan 12 gün önce bir cuma gecesi biz karı koca kabuslar içinde uyurken, meğer canım Filiz'de kabus bir gece geçirmekteymiş...Bizim bundan ertesi sabah haberimiz olabildi...Telefonda haberi aldığımda yüzümde nasıl bir ifade oluşmuş ki o sırada kahvaltı yapmakta olan Gamse ağzındaki lokmayı eliyle dışarı çıkardı, çiğneyemedi yutamadı...
 Filiz o gün bugün uyuyor biz de o gün  bugün uyumuyoruz...Bakırköy Sadi Konuk Hastanesi'nin bahçesinin dili olsa da anlatsa size bizi.Neredeyse 30 kişi sabahtan akşama kadar orada bekliyoruz...Filiz uyanana kadar da oradayız...Filiz uyansın kulağının arkasına taktığı gül gibi gülüşünü yüzüne taksın ve yine geçip ortamıza böyle güzel poz versin...

Biz bunları yaşarken Ankara'da patlayan bombaların haberi geldi.Bomba Ankara'da değil hepimizin içinde patladı.

On yıldır yazıyorum,belki on yıldır beni takip edenler vardır. Hiç bir zaman bu kadar  karamsar olmamıştım...
Bugünleri nasıl atlatırız bilmiyorum, barışla kan yanyana olur mu bilmiyorum...Yalnız merak ediyorum Biz artık eski biz olabilecek miyiz? Mutlu olmak diye, gülümsemek diye bir şey vardı diye masallar mı anlatacağız gelecek nesillere...Güzel olan her şey masallarda mı kalacak?