Lalenin Bahçesi

Bir kırmızı Lale işte.
Kitap okumayı, sohbeti, sinemayı, İstanbul'u ille de Üsküdar'ı sever. Olmazsa olmazları ailesi, Zuz, Cancan ve denizdir.
Çok şiir okumaz ama okursa Atilla İLHAN ve Orhan VELİ okur. Paylaşmazsa görmüş gibi okumuş gibi hissetmez kendini...

20 Nisan 2012 Cuma

Böyle işte



Evin boyalarını seçtik dün... İşin uzmanlarınca renk karmaşasına gitmeden tek renkte kalmamız önerildi. Ve kumsal bejinde hemfikir olduk.

Nihayet aylardır beklediğim kitap Doğan Kitap'dan çıktı. HARUKİ MURAKAMİ'nin 1Q84...George Orwel'in 1984 romanına göndermeler yaptığı için ve de Q Japoncada dokuz olarak okunduğu için bu adı alıyor.Yeni evimde yeni bir Murakami'ye başlayacak olmanın coşkusu doldu içime. Bu 1000 sayfalık gerçekle gerçek üstüler arasında gidip gelmeye hazırım ben:))Yalnız yine söylüyorum Doğan Kitap kapak konusunda çok kötü...Bu kapak hiç ama hiç yakışmamış.

İki filmim var sözünü edeceğim ilki Tutku Günlükleri... John Depp kitabın yazarının hayranıymış ve filme alınmasını çok istemiş. Bu yönetmenin-Bruce Robinson- canı isteyen seyretsin tarzını çok severim. Karaip Korsanlarından sonra böyle bohem bir rolde izlemek hoş oldu, John Depp'i... Filmde bir kaç mizahi sahne vardı ki hem çok yaratıcıydı hem de çok güzeldi. Bir iki tane olan fantastik sahnelerse hiç hoşuma gitmedi.

İkini film ise, artık klasik hale gelen bir Japon filmi... Nobody Knows... Gerçek bir hikayeden uyarlanmış. Hatta Japonya'da blogculardan sanırım Erihu idi... Bu olayın geçtiği evin önünden geçtiğini yazmıştı.Her biri farklı babadan olan dört çocuğunu evde terekederek ortadan kaybolan annenin ardından çocukların verdiği yaşam mücadelesi...Bu filmi size izlemenizi önerdiğim filmler listesine lütfen koyun...

Bugün okey grubumla buluştum ama elim okeyde, kafam evi yerleştirmekle meşgul olduğundan durum vaziyetleri nanay...

BİTTİ