Lalenin Bahçesi

Bir kırmızı Lale işte.
Kitap okumayı, sohbeti, sinemayı, İstanbul'u ille de Üsküdar'ı sever. Olmazsa olmazları ailesi, Zuz, Cancan ve denizdir.
Çok şiir okumaz ama okursa Atilla İLHAN ve Orhan VELİ okur. Paylaşmazsa görmüş gibi okumuş gibi hissetmez kendini...

9 Mayıs 2016 Pazartesi

Ben burada yokken

Ben burada yokken
Naziş ile sinemaya gittim. İkimizin de çocukluk  kitabının kahramanı Heidi'yi birlikte izledik ve çok sevdik. O dağlara bakmak yetti. 
Esra Türkekul'un Cadı Bostanı adlı polisiye romanını okudum. Mahallemizin dedektifi Berna gerçek biri olsaydı keşke , kesin kanka olurduk ve çok eğlenirdik eminim. İlk kitap olan Kapalı Çarşı Cinayeti ile tanımıştık Berna'yı...Eğer onu da okumadıysanız iki kitabı da listenize kesinlikle alın. Berna bu sefer kendi mahallesinde işlenen bir cinayetin peşindeydi. Hep bildik yerlerde dolaşması kitanı benim için çok daha ilginç kıldı. Artık spotfy ücretsiz hemen tabletlerinize , cep telefonlarınıza indiriniz. Bu ara benim favorim "Yeniden Gazino  1970 ler"  Nostaljinin dibine vurmak garanti, tabi bemim jenerasyondan söz ediyorum. Benim kızlar bunlara tarihi eser diyor. :)

İkinci kitap size okuyayım da daha sonra söz ederim dediği Ateş Kırmızısı/ Orhan Bahtiyar

Çok ilginç bir kitap olmuş bu kitap.Hani kitabı okurken anlatılanı gözünüzde canlandırmaya çalışırsınız ya , bu kitapta Orhan Bahtiyar anlatmış 
Can Ersal çizgileriyle canlandırmış.
İşte, İtalyan ressam Zonaro İstanbul' a geldiğinde gemiden İstanbul'u böyle görmüş. Ressam Zonaro'nun bir roman kurgusu içinde bile olsa Osman Hamdi Bey ile buluşması çok heyecan verici. O dönemdeki eski İstanbul'un sosyal yaşamına tanık olmak açısından da son derece keyifle okunan bu kitabı da önerdiklerim arasına rahatlıkla koyabilirsiniz.

 Burada yokken bir de açılışa katıldım. Çekmeköy'de "Esra Gürçay Güzellik Merkezi"ni biz açtık artık gidip güzelleşmek de sizden. Giden selamımı söylesin, indirimini alsın :) Sahibesinin güzelliğini size referans olarak gösterebilirim. :)



Dün ise malum Anneler Günüydü... Biz biraz kırlara açıldık.Güneşin oyunlarını görüyormusumuz fotoğrafta... O papatyaların arasında yattım yuvarlandım. Hindibalar topladım, üfledim. 
Bizi özlemiş miydiniz?  :) :)


İşte böööle böle
 Hayde gittim ben.

3 yorum:

  1. hem de çokkk
    özlemez miyim
    o bal damlayan yazılarını seviyorum
    öptüm kankimmm

    YanıtlaSil
  2. Heidi ye biz de gidecektik iyiki hatırlattın lale abla..kır fotografına bayıldım..tabikide özledikkk.
    Mine

    YanıtlaSil
  3. Heidi benim de çok sevdiğim bir çizgi film karakteriydi.Yalnız geçen haftaki İsviçre seyahatimde hiç bir hediyelik eşyanın üzerinde Heidi göremedim.Sonra rehberimiz bu konuda açıklama getirdi.Meğer Heidi İsviçre'nin köle çocuklarını temsil eden bir karaktermiş ve davalar sürüyormuş ülkede :( Bununla ilgili internette de çok detay var.

    YanıtlaSil

içinizden geldiği gibi yorumlayın ama unutmayın ki keser döner sap döner gün gelir hesap döner:))