Lale'nin Bahçesi 8 Yaşında

Tam tamına sekiz yıl bitti bu gün... Neler yaşadık kııııssss...Ne filmler izledik, ne kitaplar okuduk,ne yemekler pişirdik. Ne çok şeye güldük ne çok şeye hüzünlendik. Ne acaip memleket gündemleri yaşadık.


Geriye dönüp baktığımda hep ama hey iyi ki iyi ki açmışım şu blogu dedim. Hep güzelliklerle döndü bu blog bana...Sevdiğim bir şeyi bana ulaştırmaya çalışanlar, arkamdan Lale'nin Bahçesi diye bağıranlar:))dün gece rüyamda sizi gördüm diye mail atanlar,bir kaç gün yazacak fırsat bulamasam beni merak edenlşer,  tavsiye ettiğim bir mekana gidip beğenince hemen mail atıp teşekkür edenler, beni sessiz sessiz izleyenler,arada ses verenler,kulaklarımı çınlatanlar, artık reel hayatımın içinde olup ailemden olanlar, sekiz yıl benimle yanyana yürüyen blog arkadaşlarım hayat sizinle çok daha renkli oldu dilerim de böyle olmaya devam etsin.


İnsan hayatının değişmesi anlık bir şey...  Hayatlarımız birden değişip bambaşka mecralarda akabiliyor. Bu sayfanın sahibi bunu çok  tecrübe etti. Hiç ummadığı bir anda hiç düşünmediği bir yerde bir anadolu kasabasında yıllarca yaşadı...Unutulmaz dostluklar kurdu.Hiç düşünmediği anda da bir blog açtı. Aaaa bu blog nasıl bir şeyki demesine fırsat kalmadan Naziş,al açtım işte sana bir blog demesiyle:)) Ah yeni gelin evi gibi allı pullu olan o blogumu görmenizi çok isterdim....

  Bu blog macerası daha ne kadar sürer ya da sürmez bilinmez ama  bildiğim bir şey var ki bu sekiz yıl çok güzeldi...


Bugün yazı yazmak, duygularımı aktarmak zor geldi bana nedense... Ama dileğim daha uzun süre birlikte olabilmek.

Hepinize,  yol arkadaşlığınız için çok teşekkür ediyorum. Bu vesileyle de kimler hala burada,okumaya devam ediyor görmek isterim. Sessizler hadi  bugün sizin de  sesinizi duyayım...

Hepinize  sevgiler...