Kadıköy ile çocukluk arası kaç kilometre

Nasıl güzel bir gün oldu nasıl anlatamam...Çocukluk , ilk gençlik ve evlendikten sonra ilk komşum olan Tekmil ve kızları Dilay ve Dilber ile buluştuk bu gün... Tekmil ile ne özel ne tadından yenmez bir arkadaşlığım vardır bilemezsiniz. Ben daha 11 yaşındayken Halamın, hadi Babaannene gidiyorum sen de gel demesiyle bir yaz tatilinin bir kısmını Babaannem'de geçirmeye gitmiştim. Tekmiller ile Babaannemin evi karşılıklıydı. Onların evi fıkır fıkır gençlerin kaynadığı kocaman bir evdi... Babası çok güzel keman çalardı.Kızların hepsinin sesi çok güzeldi... Koca bir yaz pikniklerle , eğlencelerle geçti... Sonra ben yazları iple çeker oldum.Biraz büyüdükten sonra sonra araya uzun yıllar girdi... Evlenip evimize yerleştikten bir süre sonraydı, kapı çaldı açtım,karşımda Tekmil... Kocası- benim Güneş Kolejinden sınıf arkadaşım buraya taşınmış, eşiyle tanış demiş. Hooop bi geldi ben... İşte ondan sonrası tufan... Bir grubumuz vardı, buluşur seramik meyveler falan yapardık, sessiz film oynardık o uzun kış aylarının , bele kadar çıkan karların yağdığı yerde...Kızlarımız da hem birlikte büyüdüler hem sınıf arkadaşı oldular.

Bu gün çok eğlendik birlikte, önce Hümeyra'da kahvelerimizi içtikArkadaşlarımız bana Merly Streep , Tekmil'e Türkan Şoray derlerdi:)) Resim çekilirken bunu hatırlayıp güldük...




sonra Alkım'ın içindeki Kafka Cafe'de çay muhabbetine giriştik. Doyamadık ...doyamadık...





E biraz da Kadıköy sokaklarında gezdik


bir ara girdiğimiz bir yerde Tekmil, elinde bir salata tabağıyla yanıma gelip - Lale ne güzel değil mi* dedi- ay gerçekten de çok güzel dedim...Diyet salataların için aldım sana dedi:)

Akşam da çabucak oldu, veda vakti geldi. Bir daha ki İstanbul seyehatininde birbirimize daha çok vakit ayırmak, biraz da tarihi yerleri gezmek üzere ayrıldık.