bak şu adsızın yaptığına

Adsız dedi ki... sizin evde hiç kavga çıkmaz mı? tartışılmaz, kapı çarpılmaz mı?12 Temmuz 2009 Pazar 02:34

Eve yeni geldim ve yazıma yapılan bu yorumu okudum. İyi demiş güzel demiş. Adsız ama eminim sürekli okuyanlardan biri., Neyse orası bize lazım değil. Yorumu okuyunca haklı yav dedim, valla da sonuna kadar haklı, böyle ev mi olur. . Kapıları bi çarpasım geldi, aşağıdaki gök gürültüsü gibi esneyen adamın kapısına dayanasım geldi. Sabah işe giderken, yetişmek için merdivenlerden yüksek topuklu ayakkabısı ile apartmanı ayağa kaldıran genç kızı paylayasım geldi. Bi gün şu topukların kırılır inşalah diyesim geldi. Neden elbiselerini yatağımın üzerine koydun diye , birbirlerine kızan, bundan da ufak çapta bi tartışma çıkaran kızların üstüne gaz döküp , ortamı alevlendiresim geldi. Eve geç gelen kocaya , hadi şimdi neredeysen oraya git bakalım diyesim geldi. Üle böle de gaz vermek olur mu:)))). Delikanlı kadın gaza gelmez dedim, oturdum. Kendime bir fincan kahve aldım. Karnım tok diyen kocama , ay ne iyi ben de tokum, kızlarda yemek yeyip gelecek dedim. Yemekler yarına kaldı diye sevindim.

Şimdiiii, eve neden yeni geldim. Sabah kahvaltıdan sonra çıktım evden. Çünkü, eniştem yeniden hastaneye yattı, artık bu strese dayanamayan teyzem de karşı yatağına. Şimdi kar- koca hastanedeler. Eniştemin hastalığının üzerinden 8 ay geçmiş. Bu zaman zarfında tek ilerleme artık gözleri açık, biraz biraz tanıyor bizi, ya da bize öyle geliyor. Burnundan besleniyordu, şimdi karnından beslenme yolu açılacak. O zaman konuşması daha da düzelecekmiş ve enfeksiyonlara bu kadar açık olmayacakmış falan. Teyzem içinse yarın konsültasyon yapılacak. Kanındaki bazı değerler , doktorları kuşkuya düşürmüş.

Eh adsız bacı ya da adsız abi , bak bu olumsuzluklar neşeni yerine getirmiştir umarım. Bu her iki insan benim annem ve babam gibidir. Bir de günde bir kaç kez kaybettiğim Annem gelir aklıma, kalbim duracakmış gibi olur, gırtlağım sıkılıyormuş gibi olur. Her yerim sızlar.