Ama ne yazık ki coğrafi kaderimiz yine hayatımıza ket vurdu. Bir daha ne zaman normal oluruz bilemiyorum.Bu memlekette yaşamak gerçekten çok pahalıya mal oluyor bizlere.
16 yaşındaki karaciğer yetmezliği olan çocuğu için Ankara'ya taşınan ona karaciğerini veren, hastalıktan kurtardım teröre kurban verdiim diyen babayı, oğuma bir şey olduysa yakarım bu memleketi diyen anneyi, Oğuzcan'ı, 15 yaşındaki Eray'ı unutacak mıyız biz. Tek suçu oğlunun maçını izlemeye gitmek olan babanın, oglu nasıl normal yaşamına dönecek.
Biz bu nasıllarla nasıl yaşayacağız.
Çok haklısınız. Yorum bile yapamıyorum. Çok üzgünüm.
YanıtlaSilÇok zor ... katlanmak da, kabullenmek de çok zor...
YanıtlaSilÇok zor ... katlanmak da, kabullenmek de çok zor...
YanıtlaSilCanım benim ... Çok zor çok :( Bu arada ben seni artık takip etmiyormuşum anlamadım neden böyle olduğunu . Takip etme butonunu da bulamadım :(
YanıtlaSil