Lalenin Bahçesi

Bir kırmızı Lale işte.
Kitap okumayı, sohbeti, sinemayı, İstanbul'u ille de Üsküdar'ı sever. Olmazsa olmazları ailesi, Zuz, Cancan ve denizdir.
Çok şiir okumaz ama okursa Atilla İLHAN ve Orhan VELİ okur. Paylaşmazsa görmüş gibi okumuş gibi hissetmez kendini...

14 Mart 2016 Pazartesi

Neydi Normal




 Bugünkü blog yazısında sizlere yine okuduğum kitaplardan, izlediğim filmlerden, gezmelerden tozmalardan söz edebilseydim keşke. 
Ama ne yazık ki coğrafi kaderimiz yine  hayatımıza ket vurdu. Bir daha ne zaman  normal oluruz bilemiyorum.Bu memlekette yaşamak gerçekten çok pahalıya mal oluyor bizlere.

16 yaşındaki karaciğer yetmezliği olan çocuğu için Ankara'ya taşınan ona karaciğerini veren, hastalıktan kurtardım teröre kurban verdiim diyen babayı, oğuma bir şey olduysa yakarım bu memleketi  diyen anneyi, Oğuzcan'ı, 15 yaşındaki Eray'ı  unutacak mıyız biz.  Tek suçu oğlunun maçını izlemeye gitmek olan babanın, oglu nasıl normal yaşamına dönecek.

Biz bu nasıllarla nasıl yaşayacağız.



4 yorum:

  1. Çok haklısınız. Yorum bile yapamıyorum. Çok üzgünüm.

    YanıtlaSil
  2. Çok zor ... katlanmak da, kabullenmek de çok zor...

    YanıtlaSil
  3. Çok zor ... katlanmak da, kabullenmek de çok zor...

    YanıtlaSil
  4. Canım benim ... Çok zor çok :( Bu arada ben seni artık takip etmiyormuşum anlamadım neden böyle olduğunu . Takip etme butonunu da bulamadım :(

    YanıtlaSil

içinizden geldiği gibi yorumlayın ama unutmayın ki keser döner sap döner gün gelir hesap döner:))