Dün eve geldiğimizde Naziş babasına dedi ki; Mahvoldum, bu annemle çıkınca hep böyle oluyo, ben bir yere sabahın köründe gidiği, gece yarısı gelsem de gittiğim yerden geliyorumdur.Ama laf aramızda dün ben de yorulmuşum. Gece , bir bölüm Nil'in Kelebeklerinden okudum sızmışım. Gözümü açtığımda sabah saat dokuz olmuştu.Gamse telefon açmasa belki daha da uyuyabilirdim. Dün akşam Zuz'da kalmıştı... Bana laf atan Naziş'de gitmişti sonradan yanlarına...Sabah hep birlikte Caddebostan sahiline kahvaltıya gitmişler , beni de çağırdı öyle bir yoook demişim ki:)))
Bu günü evdeyiz ben ve kendim. Aramızda kimse yok. Sadece izleyeceğim okuyacağım ve yatacağım... İstediğim müzikleri dinleyeceğim. Eski dizilerin tekrarlarına bakacağım...Acıkınca tost yapacağım...
Yeni kitaplar var sözü edilecek, filmler var bahsedilmeyen ama sonra ...
Ne hoş bir beraberlik...Ve bazan ne kadar da gerekli...
YanıtlaSilKendinden hiç vazgeçme Lale'cim bazen kendinle kalmak öyle iyi geliyor ki insana:))
YanıtlaSilKitapları yazma Lale abla. Çünkü sonra alınacaklar listesi uzuyor da uzuyor :)
YanıtlaSilyapacaklarin harika seyler ee daha ne olsun canim kendi kendinide dinlemeli insan zaman zaman!!
YanıtlaSilBazen ben de aynı modda oluyorum. Genellikle P.tesileri senin gibi yapıp ben ve kendim olmak istiyorum.Seni çok iyi anlıyorum.
YanıtlaSilLale ablacığım bloğunun yeni tasarımı çok hoşuma gitti. Ahhh ben de o kadra istiyorum ki böyle bir ben bir ben kalmayı :))))
YanıtlaSilSevgiyle.
diyeceklerimi demiştim zaten.:)
YanıtlaSilkendinle başbaşa kalmak, arada yapmak şart ama sık değil:))
YanıtlaSil