Eylül de geeeelll

En sevdiğim mevsim de ve en sevdiğim aydayız. Nedenini bilmiyorum ama öyle. Belki havaların yavaş yavaş serinlemesi , yaprakların sararmaya başlaması olabilir. Bir renk cümbüşü olur, aynı ilkbaharda olduğu gibi. Sararan kızaran yaprakları izlemeye bayılırım.

Ha gayret okuyorum, ha gayret izliyorum.Her akşam kızlarımı heyecanla bekliyorum. Naziş okulunun Anadolu yakası şubesine geçti, Gamze ise mesleğinin ilk günlerinde. Naziş yeniden yabancı dilde eğitim vermeye başladığı için biraz sıkkın. Ana dilde eğitimin yılmaz savunucusu çünkü .Gamse ise her gün yeni bir olay veya haberle geliyor.Onlar gelene kadar biz Can'la oynuyoruz, annesinin getirdiği mamaları ısıtıp yiyoruz, en sevdiğimiz şey marketin yürüyen merdivenleri ve kasap reyonundaki abi. Çünkü , eğer müşteri yoksa tezgah üstünde bir iki tur atma şansı var. Artık yürüyerek parka gidiyoruz ve araba altlarında kedi arıyoruz.Uykuya beraber yatıyoruz, hatta ben bazen önce uyuyorum, Can tekmeyle beni uyarıyor. Benden önce uyanırsa , başını , başımın üstüne koyup yeniden gözlerini kapatıyor, beş on dakika da öyle yatıyoruz.İşte o an bu nasıl bir duygu diyorum yav. Yapsınlar kan bağının içine.

Kitaplığıma bir sürü ama gerçekten bir sürü kitap katıldı.Okudukça söz etmek istiyorum. Bunların bir çoğu Can'ın hediyesi.İlk kez bir İclal Aydın kitabı okudum.Senin Adın Bile Geçmedi , kitabın adı. Sırf adı yüzünden ben bir çok kitap almışımdır. Aşkın rotası ve şarapları bölümünü sevdim bir de sevgi transferi bölümünü. . Hani arkadaşımım aşkı olayı vardır ya, ona biraz ışık tutmuş. Hani arkadaşınıza sürekli sevgilizi anlatırsınız, size yaptığı sürprizleri, nasıl anlayışlı, sevgi dolu olduğunu falan, sevgilizi de arkadaşınızı anlatırsınız. İşte o sırada bilmeden sevgi transferi yaparsınız demeye getiriyor . Kitap da anlayamadığım tek nokta İclal Aydın tamam güzel bir kadın da, manken değil , fotomodel değil neden sayfa araları poz poz resimlerle doldurulmuş onu anlayamadım. Yalnız bir ortak noktamız var. İkimiz de overlokcuyu öldürmek istiyoruz.İclal Aydın'ı bilmem ama ben kesin bir gün öldürücem.Bir de nihayet bir Ahmet Ümit kitabı kitaplığımıza girdi. Bab-ı Esrar.Kocam bu akşam okumaya başladı ve bir ilk yaşadık. İlk kez bir kitabı , O benden önce okuyacak.Ramazan dolayıyla kitaplar da biraz hafif takılıyorum. Sıkı durun , şu anda okuduğumkitabın adı, Karpuz. Ansiklopedi kalınlığında eğlenceli bir kitap.Tam 700 sayfa .Hikaye Dublin de geçiyor. Okuyayım anlatırım.

Dün karı koca yürüyerek Üsküdar'a indik,balık sezonunu açtık. Umarım fiatlar bu ahvalde gitmez.Akşam yemeğine onlara ezo gelin çorba,ızgara çupra , Akdeniz salatası ve Güllaç yaptım. Gamze kutladı beni, balık düşmanı Nazlı ise , sezonun açılmasını üzüntüyle karşıladı. Neyseki arkadaşlarıyla yemekten gelmişti.

Can hafta da en az üç gün geldiği için, henüz bir yemek daveti verebildim. Ama önümüzdeki hafta Babaanne İngiltere seferinden dönüyor:((, sanırım bir kaç yemek daveti düzenleyeceğim ve Babaannenin tayinini İngiltere'ye çıkarma palanları yapacağım.


Yeni sezon dizilerimiz geldi ey ahali. Ben şimdi kendime bir iki tane seçerim. Babama kalsa ben tüm dizileri izlermişim. Yeni bir dizi görse hah işte Lale bunu da izler diyomuş,hey Allahım.. Bir kere Hanımın Çiftliğini ilzerim kesinkes. Orhan Kemal'in bu hikayesini çok severim. İlk Türkan Şoray ve Kartal ve Tibet'lisini izlemiştim. Sonra da TRT 1 de dizi olarak oynamıştı.Oyuncuları hatırlamıyorum ama yine çok sevdiğimi hatırlıyorum. Özgü Namal ise çok yerinde bir seçim. Tanıtımlarda Mehmet Aslantuğ kafasındaki o şapkayla pek komik duruyor ama onunda cuk bir seçim olduğunu söyleyebilirim .İnşalah Reşat Nuri'ye yaptıklarını Orhan Kemal'e yapmazlar da, adamı ahiretten sayfa sayfa yazıp göndermek zorunda bırakmazlar,dizi uzasın diye)))) Heyt be eski dizicilerden kim kaldı heheheh.



Hafta Sonu Beyoğlu planım var, inşallah maşallah bozulmaz.Vakit de geç oldu, daha sahur hazırlığı var, gittim ben.